De Reiki geschiedenis


Reiki werd herontdekt en ontwikkeld door Dr. Mikao Usui, hij werd geboren op 15 augustus 1865 in het dorpje Taniai in het Yamagata district in de Gifuprefectuur. Deze prefectuur ligt nabij het huidige Nagoya. Hij studeerde in zijn jonge jaren in de boeddhistische Tendai-tempel op de heilige berg Kurama ten noorden van Kyoto. Kiko is de Japanse variant van Qigong, een reeks oefeningen die door middel van meditatie, ademhalingstechnieken en langzame bewegingen de gezondheid verbeteren. Daarbij concentreert men zich op de ontwikkeling en toepassing van Ki, de levensenergie, waartoe ook de geneesmethoden van het handopleggen behoren.

Bij de Kiko-geneesmethode bouwt men met behulp van oefeningen een voorraad heilzame energie op, die vervolgens voor genezing wordt gebruikt. Bij het toepassen van deze methode is de behandelaar aan het eind van de behandeling vaak uitgeput, omdat Kiko ook de eigen energie aanspreekt. De jonge Usui vroeg zich af of er een manier bestond om te genezen zonder deze uitputtingsverschijnselen. Dit was een belangrijk punt voor Dr. Usui en het groeide als een zaadje in zijn geest - een zaadje, dat ongemerkt groeide tot het plotseling in zijn latere leven vrucht begon te dragen.

 

Dr. Mikao Usui was in het midden van de 19e eeuw hoofd van een Christelijke school in Kyoto, Japan. Op een dag vroeg een van de studenten of hij zichzelf als een gelovig mens beschouwde, welke vraag hij met overtuiging bevestigde. Daarop vroeg de student hoe het dan kwam dat de professor niet in staat was, in navolging van Christus, door zijn geloof anderen te genezen. Deze vraag schokte Mikao Usui en hij besloot zijn werk op te geven en op zoek te gaan naar het antwoord.


Usui sensei reisde door Japan, China en Europa op zoek naar kennis. Hij wilde zoveel mogelijk leren en hield zich met een groot aantal vakken bezig, waaronder medicijnen, psychologie, religie en spirituele ontwikkeling. Omdat hij over grote geestelijke vermogens beschikte, kon hij zich bij een metafysische groep aansluiten, die zich Rei Jyutu Ka noemde en hier leerde hij nog meer over de spirituele wereld. Zijn sterke, steeds toenemende belangstelling voor kennis vormde een geestelijke basis met behulp waarvan hij de betekenis van de ongelooflijke zegen kon begrij­pen, die hem een aantal jaren later ten deel viel.

Dankzij zijn opleiding en zijn scherpe verstand vond hij werk als secre­taris van Shinpei Goto, in die tijd hoofd van het Ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid, later burgemeester van Kyoto. Een van de voordelen van deze baan was, dat Dr. Usui veel invloedrijke mensen in geheel Japan leerde kennen. Deze contactpersonen hielpen hem erbij zich zelfstandig te maken en tenslotte werd hij een succesvol zakenman. Een tijdlang gingen de zaken heel goed, maar in 1914 keerde het tij. Omdat hij enige kennis van het boeddhisme had, besloot hij een boed­dhistisch monnik te worden. Hij concentreerde zich op deze devote prak­tijk en oefende intensief. Uiteindelijk keerde hij terug naar de berg Kurama, waar hij als jongen gestudeerd had.

 

Hij besloot Sanskriet te leren om onvertaalde teksten te kunnen bestuderen. Op een dag ontdekte hij in 2500 jaar oude, in het Sanskriet geschreven, Bhuddi sutra's een paar formules en symbolen die blijkbaar het antwoord op zijn vraag bevatten. Hij begreep alleen niet hoe en wat hij er mee moest. Hij trok zich 21 dagen terug op de heilige berg Kurama, om te mediteren en te vasten. Op de 21 ste dag, aan het eind van zijn krachten, werd hem de betekenis geopenbaard.


Tegen het eind van zijn retraite in maart 1922 voelde hij een groot en sterk geestelijk licht zijn kruin binnenstromen en zo beleefde hij een verlichte ervaring. Dit licht was de Reiki energie die in de vorm van een inwijding tot hem kwam. Hij wist dat dit de kracht was, waarnaar hij verlangd had op de berg Kurama toen hij als jongeman medicijnen studeerde. Hij was dol blij en hij wist dat hij nu ook anderen kon genezen zonder zijn eigen energie daar­ bij te verbruiken.

Usui sensei gebruikte Reiki eerst voor zichzelf en later ook voor zijn familie. In april 1922 ging hij naar Tokio waar hij de “Usui Reiki Ryoho Gakkai”, de “Stichting voor de Usui Geneeswijze” oprichtte. Bovendien opende hij een kliniek in Harajuku, Aoyama, nabij het graf van de Meiji­keizer in het centrum van Tokio, waar hij lezingen hield en Reiki behan­delingen begon te geven.


Dr. Usui ontwikkelde zes opleidingsniveaus of graden. Hij nummerde deze niveaus in omgekeerde volgorde, dus anders dan in het westen gebruikelijk. De eerste graad was nummer zes de hoogste nummer één. De eerste vier niveaus, dus zes t/m drie, stemmen over­een met hetgeen Hawayo Takata als Reiki 1 onderwees. Zij voegde deze vier niveaus samen tot één graad. Daarom gaf ze ook vier inwijdingen voor deze eerste graad, één voor elk niveau. De eerste vier niveaus wer­den Shoden of beginnersniveau genoemd; het vijfde niveau werd Okuden oftewel De leer van de ziel genoemd. De meestergraad werd Shinpiden of geheime leer genoemd.

Hierbij valt op dat de term "meester" door Usui sensei zelf niet werd gebruikt en in Japan is deze uitdrukking ook niet bekend. Hawayo Takata gebruikte deze titel toen ze in 1970 de Shinpiden graad begon te onder­wijzen. Ze had die term beter niet kunnen gebruiken, want in spirituele praktijken betekent "meester" hij die verlicht is. Een grote vervulling, die slechts weinigen op deze planeet bereikt hebben. De Shinpiden graad wordt alleen door een Shinpiden aan de student doorgegeven, de student hoeft daar niet verlicht voor te zijn of bijzonder ontwikkeld op spiritueel gebied, dit in tegenstelling tot een verlicht meester. Toen Reiki en kennis over de Reiki-meestergraad steeds meer bekendheid kregen, dachten som­mige mensen dat een Reiki-meester te vergelijken is met een spirituele of verlichte meester. Zo ontstond er een misvatting over de spirituele aard van een Reiki-meester. Bovendien wilden sommigen Reiki-meester wor­den vanwege de titel en de daaraan verbonden status en niet omdat ze met Reiki andere mensen iets waardevols konden schenken. Dr. usui overleed op 9 maart 1926 aan een beroerte in Fukuyama in Hiroshima.